Μια σκοτεινή εποχή όπου τα πλάσματα της σκιάς κατέβηκαν στις ήρεμες ανθρώπινες χώρες, κάνοντας γνωστή την ύπαρξή τους. Ακολούθησε μια εποχή όπου οι αυτοκρατορίες καθοδηγούνταν από τη συνωμοσία και την προδοσία της ανθρωπότητας, μια εποχή γεμάτη μίσος, αλλά εν αγνοία των ανθρώπων, ήταν απλώς απλές μαριονέτες, πιόνια μεγαλύτερων όντων του σκότους, οντότητες με τη δύναμη να συντρίψουν τα πάντα στο δρόμο τους.
Τι συμβαίνει όταν ένα μικρό ανθρώπινο κορίτσι τραβάει την προσοχή ενός από αυτά τα λεγόμενα μεγαλύτερα όντα, ενός καθαρόαιμου Άρχοντα; Μπορεί ένα μυρμήγκι σαν κι αυτήν να επιβιώσει από τις πολιτικές διαμάχες και τις τρομερές διαμάχες μεταξύ των χωρών και των τεράτων που τις ελέγχουν.
Για όσους φοβούνται τα βρικόλακες, τα φαντάσματα και το άγνωστο, δίνω δύο συμβουλές...
Πατήστε ελαφρά.
--------
«Γιατί να τον αποφεύγω; Ήταν ένας τέλειος κύριος, ένας καλός άνθρωπος», υποστήριξε η Κάθριν Γουέλτσερ προς υπεράσπισή του.
«Καλό ή όχι, δεν έχει σημασία», την προειδοποίησε ο Αλεξάντερ Ντέλκροβ, «Όσο είσαι υπό την προστασία μου, θα πρέπει να συμπεριφέρεσαι καλά και να ακούς τα λόγια μου. Μην αφήσεις κανέναν άντρα να σε φιλήσει, Κάθριν. Δεν θέλω να σε αποκαλούν απρεπή οι άλλοι.»
«Δεν υπήρχε τίποτα το ακατάλληλο σε αυτό! Και δεν είμαι δική σου για να υπακούσω», ξεστόμισε ενοχλημένη, νιώθοντας το πρόσωπό της να κοκκινίζει από αμηχανία για δεύτερη φορά απόψε, «εννοώ, δεν μπορείς να μου δίνεις διαταγές...»
«Τόσο ανυπάκουη», δήλωσε αδιάφορα πριν μετακινήσει το χέρι του από τη μέση της στην πλάτη της, τραβώντας την πιο κοντά του καθώς χόρευαν.
Η ανάσα του γαργάλησε τον αυχένα της.
«Άρα θα ακούς μόνο αν είσαι δικός μου;»
Σχόλια